Ostatnie lata naznaczone są intensyfikacją wydarzeń o charakterze międzynarodowym (np. konflikt kinetyczny pomiędzy Ukrainą a Federacją Rosyjską, rosnące napięcia dyplomatyczne pomiędzy Chinami a Tajwanem, Brexit, itd.), które w istotny sposób determinują efektywność już podjętych inwestycji, jak i podejmowanie nowych przedsięwzięć.
Geopolityka jako nauka ukształtowała się na początku XX wieku łącząc ze sobą dwie dyscypliny: geografię i nauki o polityce. Chociaż, jak w przypadku wielu terminów brak jest jednoznacznego konsensusu, co do definicji słowa geopolityka, można wyróżnić kilka kluczowych charakterystyk tego pojęcia. Za ojca tego terminu uważa się szwedzkiego naukowca Rudolfa Kjelléna, który argumentował, że geopolityka powinna obejmować analizę wpływów geograficznych na stosunki międzynarodowe. Powszechnie przyjmuje się, że geopolityka to doktryna polityczna głosząca, że zjawiska, procesy i fakty polityczne są wynikiem warunków geograficznych. Obecnie teorie geopolityczne przeżywają swoisty renesans ze względu na intensywne zmiany w relacjach i układzie sił na świecie, a w szczególności wśród mocarstw światowych (USA, Chiny, Rosja) i mocarstw regionalnych takich jak (Niemcy, Francja, Izrael, Iran, Turcja etc.).
Geopolityka ze względu na swój charakter i złożoność problematyki zawsze budziła kontrowersje, w szczególności po 1945 roku. Głównym argumentem przeciwników tej doktryny było przyjęcie przez Trzecią Rzeszę Niemiecką myśli geopolitycznych takich geografów jak Karl Haushofer. Doktryny m.in: Karla Haushofera, Carla von Clausewitza, Rudolfa Kjellena, Frederika Ratzla i wielu innych aurorów miały charakter propagandowy stosowany m.in: przez Adolfa Hitlera w książce „Mein Kampf”
Podsumowując, geopolityka stara się odpowiedzieć na pytanie w jaki sposób przestrzeń geograficzna wpływa na zjawiska polityczno – ekonomiczne poprzez kształtowanie się procesów wewnętrznych państwa oraz relacji tego państwa z innym w wymiarze międzynarodowym.
